Als je ooit opgesloten hebt gezeten in een van onze opslagkasten is de kans groot dat je gered bent door Bernard, Helicopters blonde Adonis met de blauwe ogen. En als je nog nooit bent gestruikeld over een richel, jezelf hebt geëlektrocuteerd met een defect stopcontact en er ook geen luidspreker uit het plafond is gevallen om je te verpletteren, dan heb je dat ook aan Bernard te danken.
Gezegend met een onvergankelijke glimlach en een opgewekt humeur is Bernard de laatste toevoeging van het driemanschap dat onze audio-luchtmachtbasis runt. Hij zette de Helicopter in de volgende versnelling toen hij zeven jaar geleden toetrad.
Bernard en co-regent Vincent werkten aan een project voor hun studie Sociologie en verdiepten zich in de literatuur over culturele broedplaatsen. Het bleek dat Vincent en Sophie al op een cultureel gouden ganzenei zaten te broeden. Ze hadden alleen nog een pappa-gans nodig. Bernard was net op tijd om te helpen bij de uitbreiding naar de gehele tweede verdieping van het gebouw. Sindsdien is hij de beheerder van het gebouw en regeert hij over de bars en koelkasten.
Bernie was de eerste om bij te dragen aan de volgende generatie Rotor Rockers door samen met Evalina de liefhebbende ouder te worden van Ayla (2), ons jongste crewlid. Als Ayla geen flesjes sorteert of met stokken speelt, leidt ze de bouwwerkzaamheden van haar vader. Ze is echt een steunpilaar van de gemeenschap geworden en werkt bovendien voor bijna niets.
Als er iets kapot gaat, is Bern-Bern meestal als eerste ter plaatse, niet in de laatste plaats omdat hij vijf uur eerder opstaat dan de gemiddelde helicopterpiloot. Naast het technische, is ook het culinaire Berns domein, waar we af en toe van mogen genieten tijdens het Launchpad. Een suggestie om onze selectie lekkernijen, hapjes en drankjes uit te breiden zal altijd zijn interesse wekken.
Een helicopterpiloot weet dat elke vlucht zijn laatste kan zijn, en niemand weet dat beter dan St. Bernard. Op een heldere zomerdag, kort nadat de eerste politie-inval het grootste deel van de Helicopter had verwoest, gebruikte de Drie-eenheid een takel om een kooi gevuld met zware houten deuren naar de tweede verdieping te hijsen. Het ene moment stond Bernard daar goedkeurend te kijken naar de voortgang van het werk, het volgende moment lag hij op de grond, onder het bloed en de deuren, en met een myserieuze glimlach op zijn geschonden gelaat. De staaldraad was geknapt en de kooi had een diepe snee achtergelaten in het voorhoofd van deze jonge god. Sommigen zeggen dat het een ongeluk was. Maar anderen vermoeden dat er duistere krachten achter staken. Krachten die de Helicopter zouden neerhalen en in stukken slaan om zo het luchtruim voor zichzelf op te eisen. Hoe het ook zij, vanaf dat moment draagt de Bernimator alle deuren de steile trap op, wat zijn bizarre kracht verklaart, en is hij nooit meer gestopt met glimlachen.
Dus nu ken je de legende. Maar laat je niet intimideren. Bernardino heeft vele gebreken. Hij… ruikt naar vis, soms, het resultaat van een beetje bijklussen als manager bij Marqt. Hij praat soms best veel. Hij lacht zo veel. Hij gebruikt soms kinderarbeid. Zie je wel? Hij is niet perfect.
Maar meestal is hij geweldig. Hij houdt van bier, planten, Ajax, Jimi Hendrix, de blues, oude fietsen en een goede ‘bruine kroeg’. En ik heb gehoord dat BB vroeger geweldig klarinet speelde, maar dat die nu op zolder stof ligt te vergaren. Er wordt echter gefluisterd dat Bernard zijn sonische speer weer heeft beetgenomen en zich inspant om zijn Klezmer-krachten terug te krijgen. Als je Bumbum tegen het lijf loopt in de gangen, zorg er dan voor dat je hem onophoudelijk onder druk zet om wat klarinet voor je te spelen.
Captein Danger, over en uit.